HAYYAM RUBAİLERİ - 361 - 380
	361.   Bulut geçti, göz yaşları kaldı çimende   Gül rengi şarap içilmez mi böyle günde?   Bugün bu çimen bizim, yarın kim bilir kim   Gezecek bizim toprağın yeşilliğinde.	362.   Kendi çarkını döndürmeye bak döndükçe dünya;   Keyfinin tahtına çık kadehle dudak dudağa;   Tanrının umrunda mı senin günahın sevabın:   Sen kendi muradını kendi güzelinde ara.
	363.   Madem ki sevincin adı kaldı yalnız   Ham şarabı en olgun dost saymalıyız   Keyfin el çekmeğe kalkmasın kadehten   Kadehtir şimdi artık tek tutanağımız.	364.   Kalk, kalk, yeter uyuduğun, saki!   Boş kadehim dolsun, dolsun, saki;   Er geç testi olmadan kafa tasım,   Sen testiden bana şarap sun, saki!
	365.   Bu kubbe altındaki bin bir belayı gör;   Dostlar gideli boşalan dünyayı gör;   Tek soluk yitirme kendini bilmeden;   Bırak yarını, dünü, yaşadığın anı gör.	366.   Hayat evini sağlam kurmak istersen,   Günlerini gamsız geçirmek istersen,   Işıl ışıl şaraptan sakın el çekme,   Her gününün tadına varmak istersen.
	367.   Gül der ki yüzüm yüzlerden güzelken   Ezer suyumu çıkarırlar bilmem neden.   Bülbül de şöyle der ona sanki içinden:   Bir yıl dert çekmeden var mı bir gün sevinen?	368.   Menekşe mor boyalar sürerken gömleğine,   Seher yeli el atarken gülün eteğine,   Aklı olan gümüş bedenli sevgilisiyle   İçer şarabı, döker kadehi yüreğine.
	369.   Boştur dünya saki ve şarap olmayınca,   Irak neylerinin sesi duyulmayınca;   Nesi var nesi yok bu dünyanın bana sor:   Boştur geçen ömrün kadehin dolmayınca.	370.   Kaygılar tasalar sarmasın içini;   Olumsuz düşlere kaptırma kendini;   Ayrılma yarin ve çimenin koynundan   Kara toprak koynuna almadan seni.
	371.   Olanların olacağı belliydi çoktan;   İyiyi kötüyü yazmış kaderi yazan;   Ta baştan gereği düşünülmüş her şeyin:   Neden boşuna uğraşır, dertlenir insan?	372.   Madem ben kervansarayda kalıcı değilim,   Şarapsız güzelsiz yaşamak hatadır derim   Dünya muhdes mi kadim mi diye tartışmak boş:   Ben gittikten sonra ha muhdes olmuş ha kadim!
	373.   Meyhane rintlerinin sergerdesi benim;   Yersiz sözlerle günaha giren benim;   Gecesini kızıl şaraba kurban eden   Ciğerinin kanıyla dua eden benim.	374.   Dünyada olan biteni ben de görmedeyim;   Haksızlıkları hep baş köşelerde görmedeyim;   Fesuphanallah! Nereye bakarsam bakayım   Kendi mutsuzluğumu her yerde görmedeyim.
	375.   Bize şarap ve sevgili, size cami kilise;   Sizler cennetliksiniz, cehennemliğiz bizlerse;   Kader böyleymiş neylersin, kimsenin suçu yok:   Kim ne karışır ezel nakkaşının işine?	376.   Gülün yüzünde çiy incisi nevruzun ne hos!   Yeşillikte gönül aydınlatan yüzün ne hoş!   Dün geçti gitti, hoş değil ondan söz etmemiz:   Hoş tut gönlün, anma dünü, bak bugün ne hoş.
	377.   Benim varlığım senin yaptığın bir nakış;   Türlü garip renklerini hep senden almış;   Kendimi düzeltmeğe nasıl varsın elim:   Senden güzelini yapmak bana mı kalmış!	378.   Yetmiş iki ayrı millet, bir o kadar da din!   Tek kaygısı seni sevmek benim milletimin;   Kafirlik müslümanlık neymiş, sevap günah ne?   Maksat sensin, araya dolambaçlar girmesin.
	379.   Feleğin çarkı döner, ne tuz bilir ne ekmek   Balık gibi çıplak kor gider bizi felek   Kadınların çıplakları giydiren çıkrığı   Feleğin çarkından daha yararlı demek.	380.   Kalk oyna, ayakların ellerimize uysun   Biz içerken o mavi gözler süzülsün   Yirmi yaşında şarap içmenin tadı yok   Altmışından sonra içeceksin ki değsin