HAYYAM RUBAİLERİ - 301 - 320
	301.   Hayyam, olsa olsa bir çadır senin bedenin,   Can sultanımızın bir süre oturması için;   Ecel hancısı bir başka konak döşeyince   Sultan göçer gider, viran olur çadırın senin.	302.   Şarap içti mi, dilenci sultanlaşır;   Tilki çıkar deliğinden, aslanlaşır;   Yaşlı başlı adam delikanlaşır;   Delikanlı yaşca başca olgunlaşır.
	303.   Günahlarım çok olmasına çoktur benim,   Ama dinsizler gibi umutsuz değilim:   Cennet cehennem umrumda değilse de   Ötede hem şarap olacak, hem de sevgilim.	304.   Ey kara cübbeli, senin gündüzün gece;   Taş atma dünyayı bilmek isteyenlere.   Onlar Yaradan'ın sanatı peşindeler:   Senin aklın fikrin  abdest bozan şeylerde
	305.   Her  gün tövbe eder bozarız biz;   Şanı şerefi de boşarız biz;   Kusur işlersek ayıplamayın:   Sarhoş doğduk, sarhoş yaşarız biz.	306.   Şu sonsuz sayvanı donatan yıldızlar   Akılların aklını durdururlar;   Sen aklından şaşmamaya bak ve bil ki   O tedbirli yıldızlar da yoldan çıkarlar.
	307.   Derdin avucundan şarap içmedikçe   Bir yudum su içmiş değilim gönlümce;   Kimsenin tuzuna da ekmek banmadım   Ciğerimi kebap edip yemedikçe.	308.   Daha nice sürsün yalan dolanı ömrün;   Daha nice dert sunsun sakisi ömrün;   Uzatma;  kadehindeki son yudum gibi   Bırak dökülsün yere kalanı ömrün.
	309.   Her gün şarap cümbüşüne dalanların da   Her gece mihrap önünde kalanların da   Islanmayanı yok, yağmur altında hepsi:   Bir uyanık var, ötekiler hep uykuda.	310.   Unutma, amansız feleğin çarkındasın;   Şarap iç, çünkü ateşten bir dünyadasın;   Madem ki yerin önünde sonunda toprak   Farzet ki üstünde değil altındasın.
	311.   Sevgiliyle sabah içmedeyiz, saki;   Biz Nasuh tövbesi bilmeyiz, saki;   Yeter okuduğun Nuh hikayesi   Hemen dolsun huzur kasemiz, saki.	312.   Madem aman vermiyor ecel, saki,   Kadeh boş kalmasın, aman gel, saki;   Şu üç beş günlük dünyada gam yemek   Bizim gönlümüzce iş değil, saki.
	313.   Her sabah çiğle bezenir yüzü lalenin;   Yeşillikte bükülür boynu menekşenin;   Ama daha gönlümcedir hali goncenin   Çeker eteğini, derlenir için için.	314.   Şarap sonsuz hayat kaynağıdır, iç;   Gençlik sevincinin pınarıdır, iç;   Gamı yakar eritir ateş gibi,   Sağlık sularından şifalıdır, iç.
	315.   Açılmışken nasılsa mutluluk gülün   Niçin elinde kadeh yok böyle bir gün?   Şarap iç, can düşmanındır geçen zaman:   Bir daha bu fırsatı bulman ne mümkün?	316.   Gönül, bir düş madem dünya gerçeği   Ne dertlenir, alçaltırsın kendini?   Hoşgör kaderini, gününü gün et:   Yazılan senin için bozulmaz ki.
	317.   Sevenlerinden yer yok ben garibe;   Derdine düşenlerle başım dertte;   Sarmışlar seni kum bulutu gibi   Gül yüzünden ışık mı düşer bize.	318.   Yoksula, yoksulluğa yakın ettin beni;   Dertlere, gurbetlere alıştırdın beni;   Yakınların ancak ere bu mertebeye;   Tanrım, ne hizmet gördüm de kayırdın beni?
	319.   İnsanlık yaratılalı olgun kişiler   Bulduklarıyla yetinip dert çekmediler   Birbirine girdi gözü doymayanlarsa:   Çok isteme kaderden başın derde girer.	320.   Kim yüreğini uydurduysa aklına   Bir anını yitirmedi bu dünyada;   Ya Tanrı uğruna emek verdi candan   Ya rahatını aradı buldu şarapta.