HAYYAM RUBAİLERİ - 1 - 20
	1.   Ey özünün sırlarına akıl ermeyen;   Suçumuza, duamıza önem vermeyen;   Günahtan sarhoştum, ama dilekten ayık;   Umudumu rahmetine bağlamışım ben	2.   Büyükse de isyanım, kötülüklerim,   Yüce Tanrı' dan umut kesmiş değilim;   Bugün sarhoş ve harap ölsem de yarın   Rahmete kavuşur elbet kemiklerim.
	3.   Tanrım bir geçim kapısı açıver bana;   Kimseye minnetsiz yaşamak yeter bana;   Şarap içir, öyle kendimden geçir ki beni   Haberim olmasın gelen dertten başıma.	4.   Rahmetin var, günah işlemekten korkmam;   Azığım senden, yolda çaresiz kalmam;   Mahşerde lutfunla ak pak olursa yüzüm   Defterim kara yazılmış olsun, aldırmam.
	5.   Derde gama yatkın yüreğime acı;   Bu tutsak cana, garip gönlüme acı;   Bağışla meyhaneye giden ayağımı,   Kızıl kadehi tutan elime acı.	6.   Akıl bu kadehi övdükçe över;   Alnından sevgiyle öptükçe öper;   Zaman Usta' ysa bu canim nesneyi   Hem yapar hem kırıp bin parça eder.
	7.   Ey zaman, bilmez misin ettiğin kötülükleri?   Sana düşer azapların, tövbelerin beteri.   Alçakları besler, yoksulları ezer durursun:   Ya bunak bir ihtiyarsın, ya da eşeğin biri.	8.   Her sabah yeni bir gün doğarken,   Bir gün de eksilir ömürden;   Her şafak bir hırsız gibidir   Elinde bir fenerle gelen.
	9.   Dünya dediğin bir bakışımızdır bizim;   Ceyhun nehri kanlı göz yaşımızdır bizim;   Cehennem, boşuna dert çektiğimiz günler,   Cennetse gün ettiğimiz günlerdir bizim.	10.   Yaşamanın sırlarını bileydin   Ölümün sırlarını da çözerdin;   Bugün aklın var, bir şey bildiğin yok:   Yarın, akılsız, neyi bileceksin?
	11.   İçin temiz olmadıksan sonra    Hacı hoca olmuşsun, kaç para!   Hırka, tespih, post, seccade güzel;   Ama Tanrı kanar mı bunlara?	12.   Var mı dünyada günah işlemeyen söyle:   Yaşanır mı hiç günah işlemeden söyle;   Bana kötü deyip kötülük edeceksen,   Yüce Tanrı, ne farkın kalır benden, söyle.
	13. Felek ne cömert ne aşağılık insanlara!   Han hamam, dolap değirmen, hep onlara.   Kendini satmayan adama ekmek yok:   Sen gel de yuf çekme böylesi dünyaya!	14.   Bilgenin yüreğinde her dilek,   Anka kuşu gibi gizli gerek.   Damla nasıl inci olur denizde:   Sedefler içinde gizlenerek.
	15.   Ovada her kızıl lalenin teni   Bir padişahın kanıyla beslendi.   Yerden biten şu mor menekşe yok mu?   Bir güzelin yanağındaki bendi.	16.   Mal mülk düşkünleri rahat yüzü görmezler,   Bin bir derde düşer, canlarından bezerler.   Öyleyken, ne tuhaftır, yine de övünür,   Onlar gibi olmayana adam demezler.
	17.   Gül verme istersen, diken yeter bize.   Işık da vermezsen, ateş yeter bize .   Hırka, tekke, post most olmasa da olur,   Kilise çanları bile yeter bize.	18.   Beni özene bezene yaratan kim? Sen!   Ne yapacağımı da yazmışın önceden.   Demek günah işleten de sensin bana:   Öyleyse nedir o cennet cehennem ?
	19.   İnsan bastığı toprağı hor görmemeli:   Kim bilir hangi güzeldir, hangi sevgili.   duvara koyduğun kerpiç yok mu, kerpiç?   Ya bir Şah kafasıdır, ya bir vezir eli!	20.   Hak er geç cimrilerin hakkından gelir;   Cehennem ateşleri onlar içindir.   Ne der, dili inciler saçan Muhammet:   Cömert gavur cimri Müslümandan yeğdir.